tumurcuq — is. Gül, yarpaq və ya zoğun rüşeymi; düymə, puçur. Qızılgülün tumurcuğu. – Ağacların tumurcuqları açılıb, yarpaq olmuşdu. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözcük — is. 1. Kiçik göz. Qarışqanın gözcükləri. 2. İçəriyə və ya bayıra baxmaq üçün qapıda qoyulan xırdaca deşik; gözlük. Qapıda balaca bir gözcük də vardı ki, qapı döyüləndə bu gözcükdən baxıb, gələn adamın üzünü görmək mümkün olurdu. Ə. Ə.. 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tumurcuqlu — sif. Tumurcuğu olan, tumurcuq əmələ gətirmiş, tumurcuq açmış. Tumurcuqlu zoğ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burc — (Meğri, Şəki) tumurcuq. – Heyvan ut tapbeyəndə burc yey meşədə (Meğri); – Ağaşdar burc açəndə qurdu dirildillər (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gurbuğ — (Xaçmaz) tumurcuq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kitə — (Lerik) 1. tumurcuq 2. pişik balası … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qumquma — I (Dərbənd, Şamaxı) ziyanverici həşərat adı. – Bağımızın almalarına qumquma daraşıb puç elədi (Şamaxı); – Qumquma alma teregin xarab eliyədü (Dərbənd) II (Ordubad) azacıq açılmış tumurcuq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qunut — (Şəki) tumurcuq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qurcuğ — (Quba) tumurcuq. – Ağajdarda biyil qurcuğ çuxdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qut — I (Salyan) tumurcuq ◊ Qut bağlamağ – tumurcuqlamaq. – Ağajdar yavaşyavaş qut bağlıyır II (Cəbrayıl, Qazax, Qarakilsə, Meğri) qüvvət, güc. – Bir tikə əppəx ye, ürəyinə qut olsun (Qazax); – Bir loxma çörəy al, ürəyində qut olsun, dayna!… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mıcır — (Kürdəmir, Şamaxı) tumurcuq … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
